dinsdag 10 januari 2012

weerstand

langzaam word ik vloeibaar
ik verlies mijn weerstand
stapje voor stapje
laat ik mijn harnas
mijn schild
mijn wapen zakken

ik word vloeibaar
en één met mijn tranen
mijn verdriet wordt tastbaar

met mijn schild
valt ook mijn masker
ik ben zo helder als water
voor ieder te lezen
als een boek

mensen slaan hun ogen neer of
kijken weg. ik kijk ze liever ook niet aan
ik laat mijn verdriet liever niet zien

het zit in mijn zijn
is te zien in mijn ogen


Vandaag, 'n dag dat het weleens beter met me is geweest, heb ik iets voor 12.00 uur 5 sjaaltjes achter gelaten op begraafplaats Rustoord. Vlakbij Ronalds graf.
Een bij Jeanette. De liefde van haar dochters voor haar komt tot uitdrukking door de vele prachtige plantjes en bloemen.
Een bij kleine Frank. Zijn ouders houden oneindig veel van hem. Ze laten altijd een lichtje voor hem branden.
Twee sjaaltjes heb ik aan de schommels bij de kindergraven vastgemaakt. De laatste heb ik achtergelaten in het bloemenhuisje, hoewel het er erg leeg was.
En heel zachtjes hoorde ik de specht...

Heb jij een sjaaltje gevonden? Onthul wat je wilt vertellen.

Mieke

5 opmerkingen:

  1. Lieve Mieke,

    Van de week was ik blij verrast de sjaaltjes te zien hangen bij de schommels van Rustoord.
    Een heel belangrijke plek voor mij, omdat onze dochter Roos hier begraven ligt.
    De gedachte van jouw sjaaltjes vind ik bijzonder mooi. Heel symbolisch, heel ontroerend. Ga er vooral mee door zou ik zeggen.
    Morgen vertrekken wij voor een paar dagen naar zee en misschien vind ik daar wel een geschikt plekje voor het sjaaltje..
    Veel lieve groeten en heel erg bedankt voor dit bijzondere 'cadeautje'.

    Vanessa Simons

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Vanessa,

    Dank voor je mooie reactie.
    Ik vind het veld bij de schommels ook heel bijzonder. Leven en dood dwarrelen daar alshetware door elkaar. Het is een van de redenen dat Ronalds graf er dichtbij ligt.

    Ik wil je wel honderd dingen vragen over je dochter Roos, merk ik.

    Hoewel je natuurlijk zelf beslist wat te doen met het sjaaltje, je kunt het dus weer weggeven, wil ik je nog even zeggen dat je het ook zelf kan dragen. We weten allebei dat je soms wat extra warmte kunt gebruiken...

    Liefs Mieke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het sjaaltje is inderdaad meegegaan naar zee waar we een paar prachtige dagen hebben gehad. Maar het is ook weer mee terug gekomen... Vraag me niet waarom.
      Gisteren was de directrice van de school waar ik werk bij ons op bezoek. Een bijzondere vrouw, die heel belangrijk voor mij is en waar ik na het overlijden van Roos heel veel steun van heb gehad. Het was voor mij dan ook ineens duidelijk voor wie het sjaaltje bedoeld was...voor Monique! Nogmaals heel veel dank, ook namens Monique (!) en heel erg veel sterkte.

      Veel lieve groeten,
      Vanessa

      Verwijderen
  3. Lieve Vanessa,

    Je gebaar naar een bijzonder persoon in je leven leidde tot een nieuwe actie.
    Zojuist heb ik iets achtergelaten bij het graf van Roos. Ik schrok van de overlijdendsdatum. Zo kort nog maar...

    Liefs Mieke

    Mieke

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve Mieke,

    Vandaag vond ik bij het graf van Roos jouw sjaaltje. Wat lief!
    Ik ben benieuwd naar je expositie in maart en zal proberen even te komen kijken. Het lijkt mij leuk je dan in levende lijven te kunnen ontmoeten.

    Veel groeten,
    Vanessa

    BeantwoordenVerwijderen