maandag 13 februari 2012

vertraag

Gisteren ben ik met G naar het hospice Bethlehem geweest, waar ik eind december een aantal sjaaltjes had achter gelaten. Een heel bijzondere plek, een bijzondere ervaring om meerdere redenen.
We zijn even tot rust gekomen in het kapelletje.
Daar was dit gedicht te lezen. En eerlijk, een jaar geleden nog zou ik er niets van begrepen hebben.
Nu geeft het me precies wat ik nodig heb.


vertraag
vertraag
vertraag je stap
wees trager dan je hartslag vraagt

verlangzaam
verlangzaam
verlangzaam je verlangen
en verdwijn met mate

neem niet je tijd
laat de tijd je nemen
laat - vertraag



Geen opmerkingen:

Een reactie posten