We zijn even tot rust gekomen in het kapelletje.
Daar was dit gedicht te lezen. En eerlijk, een jaar geleden nog zou ik er niets van begrepen hebben.
Nu geeft het me precies wat ik nodig heb.
vertraag
vertraag
vertraag je stap
wees trager dan je hartslag vraagt
verlangzaam
verlangzaam
verlangzaam je verlangen
en verdwijn met mate
neem niet je tijd
laat de tijd je nemen
laat - vertraag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten