schemering

je hebt dan wel
een lucifer
in je hand

maar
soms
heb je geen idee
hoe licht te maken

er rest je niets
dan de schemering
te accepteren

Voor mama die haar eerste verjaardag zonder papa viert.
Morgen  zou papa 82 jaar geworden zijn.


Mieke

verjaardag zonder jarige

Ronald

06-06-1964                            02-03-2010

we missen je

Hanan

Yaël

Yoran

Mieke

heelheid

gesloten

kan niemand mijn kern zien
waan ik mij veilig in de wereld
houd ik verborgen
wat ik voel
wat ik wezenlijk voel, denk en wil
alleen voor mij

open

is alles te zien
kwetsbaar
tot diep in mijn ziel
wat mooi en lelijk is in mij
wat goed en fout is in mij
wat licht en schaduw is in mij
vertrouwen en schaamte in mij
en juist dàt
is wat verbinding maakt
met de ander
met mens-zijn

gesloten en open
open en gesloten
ik leer de balans
ik leer de heelheid


Kritsa     academie op Kreta    reaching me into me    stine jensen

zeven maal

ronald noij

06-06-1964                  02-03-2010

zeven maal om de aarde te gaan,
als het zou moeten op handen en voeten.
zeven maal, om die ene te groeten
die daar lachend te wachten zou staan.
zeven maal om de aarde te gaan.

zeven maal over de zeeën te gaan,
schraal in de kleren, wat zou het mij deren,
kon uit de dood ik de ene doen keren.
zeven maal over de zeeën te gaan -
zeven maal, om met zijn tweeën te staan.

ida gerhardt


Op 22 januari hebben we warm, liefdevol en met veel aandacht afscheid mogen nemen van mijn vader. Dat was ons niet gegund toen Ronald zeven jaar geleden zo plotseling overleed. Juist vandaag ben ik me ervan bewust hoe waardevol, krachtig en troostrijk het is bij het afscheid te kunnen uitspreken hoeveel je voor elkaar betekend hebt, hoeveel liefde je voor elkaar voelt. 

In je dagelijkse leven waardering en erkenning naar een ander uitspreken, laat een mens, klein en groot, bloeien. Liefde is zo krachtig, en begint bij jezelf. Probeer het maar eens. Vandaag. En morgen. En de dagen erna.

Mieke

de orde der dingen

de orde der dingen

lente en winter
vuur en water
leven en dood
naakt en geborgen

kind en ouder
meisje en moeder
jongen en vader
alleen en samen

zoals de seizoenen
ben jij mijn vader
ben ik jouw dochter
zijn wij onlosmakelijk verbonden

jij wist het al snel
ik mocht het nog leren

nu weet ik het
ervaar ik het
voel ik het

meisje van jan de wit
tussen de jongens


dank je pap


mieke

ik mis je

Jan de Wit

24-10-1935               22-01-2017

ik zoek

ik zoek je

geen bed meer

in de kamer

ook geen baar

waar ben je?

ik mis

ik mis je

ik wil mijzelf voelen

in ons oogcontact

ik wil jou ontmoeten

in onze aanraking

ik wil

dat je er nog bent

wie ben ik

zonder jou?

alleen nog

mijn gedachten

mijn herinneringen

aan jou papa

als ik alleen ben

praat ik met je

fantaseer je heel dichtbij

ik mis

ik mis je

mieke

tussenwereld

schuifelend gaat papa op weg
voetje voor voetje aanvaardt hij de reis
de Grote Reis

een tijdje geleden
heeft hij deze richting
dit pad gekozen

verwisselt onze werkelijkheid
met de zijne
daar waar wij hem niet kunnen volgen
of niet helemaal

hij ontmoet er mensen de wij niet zien
begroet ze, fluit ze soms na, heeft een gesprek
handelt zaken af die zijn blijven liggen

moet die man nog een tientje betalen
laat de vrouw voorgaan
ook in de tussenwereld is hij een echte heer

zijn handen reiken, tasten
of zoeken naar iets tussen of onder de dekens
handen die in onze wereld 
een tastbare concrete werkelijkheid 
gebouwd en gemaakt hebben
handen die juist nu
het contact in het nu bekrachtigen

soms wil hij zijn schoenen aan
of slaat resoluut de dekens weg
om op te staan
zijn jas aan te gaan doen
is het tijd om te gaan?
vraagt hij aarzelend
komen de anderen zo?

nog niet
nog even niet