oversteek

 

 

 

een verandering
een opgelegde
niet zelfgekozen verandering

buiten jou
binnen in jou

scheiding
aftakeling
afscheid

met de oversteek
overbrug je
wat eerst niet op elkaar aansloot
overspan je
jouw steunpunten met nieuwe mogelijkheden
verbind je
wegen, mensen, verhalen, avonturen

die oversteek
bereidt jouw nieuwe wegen
mogelijkheden
die je eerder niet had

je kan
ik kan
zeg het tegen jezelf
ik kan


14 rondbreisjaaltjes en 6 gebreide wandelmerkjes heb ik rond 14.00 uur achtergelaten op de prachtige nieuwe Oversteek.
De brug, de bouw ervan, heeft een bijzondere betekenis voor mij.
Vandaag vier ik dat de bouw afgerond is en de brug kan ZIJN. Een mooie dag, er waren veel wandelaars en fietsers die ook van de prachtige brug genoten.
Heb jij een sjaaltje of wandelmarkering gevonden? Onthul wat je wil vertellen.

Mieke

verwondering

huil niet omdat het voorbij is
glimlach omdat het heeft plaatsgevonden

ga erop uit
verken de ruimte
koester grote dromen
ga
ga nu



Uit het boek 'Voor ik afscheid neem' van Susan Spencer-Wendel.

fluister

einde van de middag
buiten regent het zachtjes
een merel fluit er gemoedelijk tegenin
ik leg de laatste hand
aan mijn borduurwerk
in mijn hoofd heb ik de drie
eerstvolgenden al af

het leven heeft soms rare, zelfs onverklaarbare
gedachten, momenten en beslissingen
in petto
ik kan het kinderlijke vertrouwen
dat alles goed komt
heel erg missen

aan de andere kant kan ik
evenzeer mijn best doen
daar in te geloven
en dan ervaar ik het leven als een stroom
die zich in bochten
door een glooiend landschap
meandert

laat het gaan           fluistert het

(misschien zingt de merel dat wel)

49

 

zelf keek je altijd
naar graven
die we in een onbekende plek
bezochten

in het bijzonder oorlogsgraven
je bent niet voor niets op 6 juni geboren

door de data op zo'n grafsteen
tot je door te laten dringen
probeerde je je een voorstelling te maken
van het leven van degene die daar begraven was

mooi, respectvol, eerbiedwaardig
een soort geschiedschrijven

soms vraag ik me af
doen mensen, onbekenden dat ook bij jouw steen
zou je dat willen



vandaag zou je 49 geworden zijn

Mieke

2 maart

Ronald

 

06-06-1964   -   02-03-2010

 

 

ergens in die nacht

moet er een moleculaire chemische reactie geweest zijn

die je bloed deed klonteren

uren later bevroor het

de bloedstroom in je aderen

de levensstroom in je hart

je tijd was domweg... op

 

Ik wil iedereen bedanken voor alle lieve en warme reacties en mooie bloemen. Daarnaast wens ik een ieder sterkte. Afscheid nemen doen we steeds een beetje.
 

Een speciale editie rondbreisjaaltjes (met kleine wandelmarkering), 15 in totaal, heb ik achtergelaten op verschillende plekken in Nijmegen; bij de Boskapel, het Dela rouwcentrum, het CWZ-ziekenhuis, de voormalige spoedeisende hulp van het Radboudziekenhuis en bij het monument voor het nooit verloren kind op begraafplaats Rustoord. Naast de sjaaltjes heb ik 5 gebreide wandelmarkeringen achtergelaten. Dit alles in liefdevolle ondersteuning van Fenno. Samen deelden we in onze rouw.

 

Ben jij een vinder van een sjaaltje of wandelmarkering?

Vertel wat je wilt vertellen, onthul wat je wilt onthullen.

 

Mieke

 

 



 

2 maart in Australië

al enkele uren
is het in Australië
waar Hanan nu is

2 maart

zij ervaart nu dat Ronald 3 jaar geleden plotseling overleed
ik denk aan haar
ik sta naast haar

een tijdje geleden
heeft ze bij Ayers Rock
een voor Aboriginals heilige plek
een gebreide wandelmarkering achtergelaten

morgen zal ik
tijdens mijn tocht van rouw
5 wandelmarkeringen achtergelaten
zoals Hanan in the Outback deed

de wandelmarkering geeft de route aan
ook jouw route, die allang begonnen is

kijk maar eens achterom. waar kom je vandaan?

kijk waar je NU staat en dan waar je naar toe gaat.
je komt ver door steeds een kleine stap te zetten.
dat is niet meteen radicaal of spectaculair.
stappen brengen je nieuwe vergezichten en inzichten.
over jezelf en de wereld waarin je leeft.
alleen jij weet de richting.
ga op weg.
geniet van alles om je heen.
zet jouw route uit. leef!

bijvoorbeeld zoals Hanan

Mieke

kinderen

17 was ik
ik wist het zeker
heel zeker
moeder wilde ik worden
als het kon
ooit

met Ronald
beleefde ik
het wonder
geboren te worden
als ouder
verlicht waren we
door de geboorten van
Hanan
Yaël
Yoran

woorden, klanken vallen stil
bij zo'n gebeurtenis
een glimlach
die van Ronald
van oor tot oor

opperste blijheid
opperste kwetsbaarheid                     net om het hoekje

met Ronald
beleefde ik
het wonder
groter te groeien
verjaardagen, vakanties, eerste sneeuw,
Sinterklaas, leren fietsen,
overgaan naar de volgende klas,
de middelbare school,
oneindig veel ervaringen
met elkaar


door Ronalds dood
beleven wij
het wonder
van het leven
doorleven wij
het afscheid
de dood

wanneer Hanan au pair is in Parijs,
Yaël prachtig fotografeert voor zijn nieuwe opleiding
en Yoran nu voor zijn eindexamen werkt

wanneer ik
vorige maand
45
ben geworden

zo oud als Ronald geworden is

het leven

de dood

het wonder

dankbaar

ben ik