jij maakt het verschil

steekje voor steekje
ze zijn zo klein
maar maken deel
uit van een groot
geheel
zoals jij en ik

iets heel kleins
maakt dus verschil
niet vergeten

Vandaag is Thanksgiving. Vandaag wil ik danken voor het geven.

Zoveel steun, warmte en liefde is ons gegeven. Door vrienden, familie, collega's, bekenden en zelfs door vreemden. Vandaag geef ik de rondbreisjaaltjes, die ik het afgelopen jaar heb gebreid, weg. Als ode aan allen die belangeloos geven.
Het eerste sjaaltje is voor mijn dochter, speciaal vandaag, voor haar warmte, liefde en ontstellend grote kracht. Dank daarvoor.
De andere sjaaltjes gaan een geheel eigen pad,
Daarover later meer.

Ik wil nog zeggen: Dank!

Mieke

mijn handen

mijn handen
spreken uit
wat mijn mond
niet zeggen kan

mijn handen
wenen het verdriet
dat mijn ogen
niet huilen

mijn handen
luisteren naar mijn hart
daar waar ik
er doof voor ben
(als mijn hoofd alles overschreeuwt)



tijd is wreed

ik brei
de tijd
aan elkaar
dat houdt het
overzichtelijk voor me
zo kan ik zien
hoeveel tijd er is verstreken
tijd voelen is onmogelijk
het is niet betrouwbaar
een week kan oneindig lang duren
en toch lijkt het gisteren
die dag dat je dood bent gegaan


van het breiwerk maak ik een cirkel
ik zou graag willen
dat tijd een cirkel is

dan komen we elkaar weer tegen

de Cirkel is rond

Maandenlang heb ik ze gebreid. Rondbreisjaaltjes.
Nu is het bijna zover. Ze gaan een eigen leven leiden.
Op 24 november 2011 geef ik ze een verhaal, een andere eigenaar.
Deze datum is niet zomaar gekozen. Het is dan Thanksgiving.
Hoe het precies zit? Dat vertel ik je dan...

Ik ben benieuwd hoe het gaat lopen.