luwte

op deze stille dagen
in de luwte van het jaar
als een voornemen
of vooruit kijken een luxe is

ben jij
in het nu
in dit moment
verder kijken gaat niet
hooguit naar dat wat geweest is

weet dat er een lichtje is
hoe klein ook
het schittert in het donkerste duister
zoals lichtjes gewoon zijn te doen

ik denk aan je
want het is snoeihard werken om het lichtje te volgen

De warmste, zachtste en vrolijkste sjaaltjes heb ik iets voor 13.00 uur achtergelaten bij Hospice Bethlehem in Nijmegen (in de brievenbus). Voor wie het nodig heeft.
Onthul wat je wilt vertellen.

Een warme groet, Mieke

jouw leven

hier
op deze plaats
waar jouw leven eindigde
beginnen nieuwe verhalen

7 sjaaltjes

7 maal rond de aarde te gaan
7 maal over de zeeën te gaan
7 maal
om die ene te groeten
die daar lachend te wachten zou staan

naar het gedicht 'De gestorvene' van Ida Gerhardt

Zeven sjaaltjes heb ik rond 16.15 uur achtergelaten bij de fietsstalling tussen de Spoedeisende Hulp en het Studiecentrum van het UMC St Radboud.
Heb jij er een gevonden?
Wie ben je? Vertel wat je wilt onthullen.

Mieke

huis van letters

in het huis van letters
laat ik jullie achter
nu niet alleen kaften met aan de binnenkant verhalen
maar ook, heel even, zakjes met sjaaltjes
die wachten op hun eigen verhaal


neem me mee

Rond 14.15 uur heb ik 5 sjaaltjes in de Centrale Bibliotheek Mariënburg in Nijmegen achtergelaten. 2 bij de kinderboeken (de een bij een boek dat Engel heette, de ander bij de sprookjesboeken) en 3 bij de boeken voor volwassenen.
Heb jij er een gevonden?
Wie ben je? Vertel wat je wilt onthullen.

Mieke

op weg

op zoek naar een nieuw leven
een nieuwe reden van bestaan
zonder het verleden te verliezen

vond ik jou
jij vond mij
geheel toevallig
en toch voorbestemd

begin en einde
sluiten zich
begin = einde, einde = begin

de Cirkel is rond

voor jou

Vandaag heb ik 4 sjaaltjes achtergelaten op fietsen bij Centraal Station Nijmegen rond 17.00 uur.
Heb jij er een gevonden?
Wie ben je? Vertel wat je wil onthullen.

Voor meer info bekijk het archief.

spiegel

ik ontmoette haar
ze stond voor me
draaide zich om
zo bijzonder (lijkt haast een wonder)

in de wind van rouw
bewegen wij
gelijk
als een dans

niet meer
alleen
dragen

ik herken haar in mezelf
en mezelf in haar

G, deze is voor jou (i.p.v. een sjaalte, want we zijn woensdag nog naar Dinie's geweest)

Mieke

jij maakt het verschil

steekje voor steekje
ze zijn zo klein
maar maken deel
uit van een groot
geheel
zoals jij en ik

iets heel kleins
maakt dus verschil
niet vergeten

Vandaag is Thanksgiving. Vandaag wil ik danken voor het geven.

Zoveel steun, warmte en liefde is ons gegeven. Door vrienden, familie, collega's, bekenden en zelfs door vreemden. Vandaag geef ik de rondbreisjaaltjes, die ik het afgelopen jaar heb gebreid, weg. Als ode aan allen die belangeloos geven.
Het eerste sjaaltje is voor mijn dochter, speciaal vandaag, voor haar warmte, liefde en ontstellend grote kracht. Dank daarvoor.
De andere sjaaltjes gaan een geheel eigen pad,
Daarover later meer.

Ik wil nog zeggen: Dank!

Mieke

mijn handen

mijn handen
spreken uit
wat mijn mond
niet zeggen kan

mijn handen
wenen het verdriet
dat mijn ogen
niet huilen

mijn handen
luisteren naar mijn hart
daar waar ik
er doof voor ben
(als mijn hoofd alles overschreeuwt)



tijd is wreed

ik brei
de tijd
aan elkaar
dat houdt het
overzichtelijk voor me
zo kan ik zien
hoeveel tijd er is verstreken
tijd voelen is onmogelijk
het is niet betrouwbaar
een week kan oneindig lang duren
en toch lijkt het gisteren
die dag dat je dood bent gegaan


van het breiwerk maak ik een cirkel
ik zou graag willen
dat tijd een cirkel is

dan komen we elkaar weer tegen

de Cirkel is rond

Maandenlang heb ik ze gebreid. Rondbreisjaaltjes.
Nu is het bijna zover. Ze gaan een eigen leven leiden.
Op 24 november 2011 geef ik ze een verhaal, een andere eigenaar.
Deze datum is niet zomaar gekozen. Het is dan Thanksgiving.
Hoe het precies zit? Dat vertel ik je dan...

Ik ben benieuwd hoe het gaat lopen.